Wat is je overkomen? 

De tijdlijn is een mooie manier om terug te kijken op je leven. Wat is je overkomen? Wat zijn je diepte- en je hoogtepunten? Welke invloed heeft het nu nog? En hoe kwam je er weer bovenop?

Met het neerleggen of uitschrijven van de tijdlijn geef je erkenning aan je verleden. Je voelt waar het nog pijn doet en waar je mogelijk nog iets hebt te verwerken. 

Conclusies van een kind 
Al in je jonge jaren trek je allerlei conclusies die je levenslang meeneemt. Of je gewenst en geliefd was als baby bepaalt voor een groot deel je eigenwaarde. Ik noem dat hoe stevig je IK is gevormd. Werd er gereageerd als je huilde? Kreeg je op tijd eten en aandacht? Of hadden je ouders andere dingen aan hun hoofd? Uit onderzoek is gebleken dat een baby op een gegeven moment stopt met huilen als er niemand komt. Niet omdat hij of zij geen aandacht, liefde of een schone luier meer nodig heeft, maar omdat het kind de conclusie trekt dat het niet helpt om te huilen. Maar als een kind wel gehoord wordt betekent dat, dat hij of zij de moeite waard is. Met een sterkere IK tot gevolg.  

Patronen en automatische reacties 
Van je vader en van je moeder krijg je altijd een boodschap mee. Soms kun je letterlijk herinneren wat ze ‘altijd’ tegen je zeiden. Maar soms is er ook impliciet een boodschap uitgegaan van hoe ze op jou hebben gereageerd. Bij de tijdlijn komt ook ter sprake hoe het eraan toeging in jouw gezin van herkomst. Wanneer ben jij bijvoorbeeld gaan geloven dat braaf zijn en jezelf wegcijferen iets goeds is om te doen? Of dat je altijd dapper moet zijn? Met deze inzichten ga je jezelf veel beter begrijpen en kun je besluiten om het vanaf nu anders te gaan doen. En dat besluiten doe je niet alleen met je brein. Het kan nodig zijn om letterlijk een stap te zetten of een beweging af te maken die je eerder niet kon maken. 

Trauma op jonge leeftijd  
Hechtingsproblemen of trauma’s hebben natuurlijk veel invloed. Bij trauma moet je denken aan wat je is overkomen maar ook aan wat je eigenlijk nodig had maar niet kreeg. Seksueel misbruik en verwaarlozing zijn hier voorbeelden van, maar ook ogenschijnlijk kleinere dingen kunnen gevolgen hebben waar je op latere leeftijd last van krijgt. Hoe jonger je nare ervaringen op hebt gedaan hoe dieper de impact. En ook of je iets hebt kunnen doen en of je bij iemand terecht kon met jouw verhaal maakt een groot verschil. Overlevingsmechanismen zitten vaak diep ingesleten. Het zit in je lijf en in je onderbewuste. Met je denken heb je maar beperkte invloed op wat je lichaam doet. Maar je lijf laat ook iets heel krachtigs zien en dat is het zelfherstellend vermogen. Als je een wondje hebt maakt je huid een korstje. En als je traint in de sportschool ontwikkelen je spieren. Zo werkt coaching en traumaverwerking ook. De tijdlijn is vaak een mooie eerste stap naar herstel. Maar om bij de beeldspraak van het korstje op de wond te blijven… de rotzooi moet er wel eerst uit. Soms is het nodig om de wond te laten bloeden voor een gezonder herstel. 

Je lichaam vertelt 
Bij het lopen over jouw tijdlijn let ik op je lichaamstaal. Dit geeft inzicht in wat je voelt. Voelen klinkt zo makkelijk, maar echt je emoties toelaten is vaak nog een hele klus. Zelf loop ik vaak met m’n schouders een beetje naar voren gebogen. Het lukt me maar moeilijk om rechtop te staan. Lang heb ik gedacht: na ja, dat is gewoon mijn bouw. Maar inmiddels weet ik dat er wel degelijk een link ligt met angst en ook met boosheid. Het is lang geleden dat ik leerde deze emoties weg te stoppen. Maar als ik hier ruimte aan geef voel ik een wereld van verschil. Wat heeft jouw lichaam te vertellen? En welke houding geeft jou meer van wat je nodig hebt? 

Als je rechtop staat voel je je goed en als je je goed voelt sta je rechtop!